Zbliżający się termin wejścia w życie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (PPK), która może zacząć obowiązywać już od 2019 roku, przyniesie nowe, nieznane do tej pory pracodawcom obowiązki. Może to być istotna nowość dla wielu podmiotów, szczególnie że PPK mają mieć w założeniu charakter powszechny.
Warto wcześniej przygotować się na wejście w życie pracowniczych planów kapitałowych i dokładnie przejrzeć nie tylko obowiązki czekające pracodawców (na podstawie projektu ustawy o PPK z 4 lipca 2018 roku). Pozwoli to również przewidzieć związane z nimi koszty.
Obowiązek utworzenia PPK
Najważniejszym obowiązkiem związanym z PPK, dotyczącym niemal każdego pracodawcy, będzie samo utworzenie PPK. Przez utworzenie pracowniczego planu kapitałowego należy rozumieć podjęcie przez pracodawcę decyzji o wyborze konkretnego oferenta PPK, czyli wyłonienie, w porozumieniu z działającymi u tego pracodawcy związkami zawodowymi albo reprezentacją osób zatrudnionych, podmiotu, który będzie gromadził i zarządzał środkami uczestników danego PPK. Formalnym zwieńczeniem wyboru podmiotu zarządzającego PPK będzie zawarcie z nim przez pracodawcę umowy o zarządzanie PPK.
Podmiot zarządzający będzie licencjonowany – możliwe będzie oferowanie PPK tylko przez te podmioty, które spełniają warunki przewidziane ustawą o PPK. Podmioty te zostaną umieszone w tzw. ewidencji PPK, a następnie ich oferty będą prezentowane na odpowiednim portalu internetowym.
Obowiązek utworzenia PPK będzie rozłożony w czasie między podmioty zatrudniające w zależności od wielkości danego podmiotu określonego liczbą osób zatrudnionych w danym podmiocie. W pierwszej kolejności obowiązek ten będzie spoczywał na podmiotach największych, zatrudniających co najmniej 250 osób, a następnie, zgodnie z harmonogramem przyjętym w ustawie o PPK, będzie się rozszerzał w interwałach półrocznych na coraz to mniejsze podmioty.
Zwolnienia z obowiązku tworzenia PPK
Projekt ustawy o PPK przewiduje jedynie trzy sytuacje, w których pracodawcy będą zwolnieni z obowiązku tworzenia PPK.
- Pierwsza z nich to przypadek podmiotu będącego co prawda pracodawcą, ale nie prowadzącym działalności gospodarczej. Taką książkową sytuacją będzie zatrudnianie niani do dziecka, gdzie rodzic jest z pewnością pracodawcą, ale zatrudnienie nie następuje w ramach prowadzenia działalności gospodarczej przez pracodawcę.
- Drugim przypadkiem możliwości wyłączenia stosowania przepisów ustawy o PPK będą mikroprzedsiębiorcy, czyli podmioty zatrudniające mniej niż 10 pracowników. Jeśli w takim podmiocie w terminie 60 dni od dnia zatrudnienia pierwszej osoby wszystkie osoby zatrudnione złożą podmiotowi zatrudniającemu deklarację o rezygnacji z wpłat do PPK, to w stosunku do takiego podmiotu nie będzie się stosowało przepisów ustawy o PPK.
- Wreszcie trzeci przypadek możliwości zwolnienia z obowiązku utworzenia PPK to prowadzenie przez podmiot zatrudniający pracowniczego programu emerytalnego (PPE), w ramach którego odprowadzane są składki podstawowe w wysokości co najmniej 3,5 proc. wynagrodzenia, i to pod warunkiem, że do PPE przystąpiło co najmniej 25 proc. osób zatrudnionych w danym podmiocie zatrudniającym. […]
